De held van mijn verhaal is Teun. Teun vraagt mijn hulp voor zijn migraine. Vol goede moed begint hij met de therapie. Hij staat achter mijn werkwijze: met acupunctuur begeleid ik iemand in een proces om de klacht en zichzelf te onderzoeken. De focus ligt niet uitsluitend op de klacht, maar op het proces dat iemand doorloopt.

De eerste paar behandelingen gaan voorspoedig. Teun komt door de behandelingen in een diepe ontspanning, wat een positief effect heeft op zijn migraine. Deze wordt aanzienlijk minder heftig en wordt ook korter van duur. Hij slaapt beter en voelt zich energieker.

Er volgt een fase waarin Teun minder vooruitgang ervaart.

Wanneer ik Teun dan weer zie, meldt hij dat de migraine nog steeds niet weg is. Ik merk dat hij zelfs een beetje geïrriteerd is. Alsof hij wil zeggen: haal die migraine weg Maud! Ik benoem dat hij geïrriteerd is en vraag wat hem raakt waardoor de irritatie opkomt.

Als Teun voelt wat er zich afspeelt onder de irritatie, realiseert hij zich dat hij het niet weet. Hij weet niet hoe hij de migraine op kan lossen. Het voelt heel erg stil van binnen en hierin voelt hij zich machteloos en alleen. In een groter perspectief weet hij ook even niet meer wat hij wil, het lijkt allemaal zo doelloos, al zolang.

De stilte van het niet weten groeit bij Teun in de periode die volgt. Het is onaangenaam en onwennig om deze stilte toe te laten en om stil te staan bij de pijn van zich machteloos en alleen voelen.

Ik voel met Teun mee. Ik moedig hem aan om ruimte te maken voor deze stilte en te ervaren hoe deze aanvoelt. Om met de stilte en het niet weten aan de slag te gaan door er bijvoorbeeld over te schrijven, tekenen of praten met mensen. Om zijn ervaringen serieus te nemen en die te uiten.

In de stilte van niet weten zoekt Teun zijn nieuwe weg. Oude beperkende patronen probeert hij los te laten, want hij merkt dat de migraine dan erger wordt. Hij zet kleine stapjes om meer te doen wat hij wil, want in de stilte hoort hij de stem van zijn hart duidelijker. Doen wat hij graag wil, maakt hem rustig, blij en betrokken.

Hij is aan het pionieren. Met vallen en opstaan en kleine stapjes baant hij zich een weg naar zijn nieuwe manier van leven.

Niet alleen tijd is nodig, maar vooral veel moed om zijn nieuwe weg te vinden. Om uit zijn comfortzone te stappen en te leren omgaan met de stilte van het niet weten. Teun realiseert zich dat hij deze ervaring al heel zijn leven probeert te vermijden.

Voor mensen die de stap in het onbekende durven zetten heb ik het grootste respect. Ik weet hoe verschrikkelijk moeilijk het is om door je eigen angsten en onzekerheden heen te gaan en hierin je eigen kwetsbaarheid te voelen en tonen.

Het is zo menselijk om naar een ander uit te reiken als je het zelf niet meer weet en te roepen ‘help, verlos me van mijn probleem’. Zo kunnen we jaren blijven zoeken naar de juiste therapie, cursus of geloofsovertuiging. Ik weet er alles van. Maar uiteindelijk zijn wij het zelf die de stap in het onbekende moeten zetten als we willen dat er iets verandert in ons leven. Dat kan niemand anders voor ons doen. Iemand kan je hoogstens op deze weg begeleiden. De stappen, die zet je zelf.

Door zelf de nodige stappen te zetten en obstakels te overwinnen wordt Teun de held van zijn eigen verhaal. Hij geeft vorm aan zijn nieuwe manier van leven door te onderzoeken wat er van binnen bij hem leeft en daarmee aan het werk te gaan. Zo creëert hij een leven dat beter bij hem past, vrijer is van beperkende patronen en waarin hij meer in contact staat met zichzelf en zijn omgeving.

Ik ben Maud van der Veldt, acupuncturist. Al bijna 10 jaar behandel ik mensen met hardnekkige klachten. Ik vraag je bewust stil te staan bij wat er in je lichaam gebeurt. Zo leer je je aandacht naar binnen richten en jezelf waarnemen en onderzoeken. Je voelt wat er in je omgaat en weet wat goed voor je is. Hierdoor vermindert of verdwijnt je klacht. Maakt deze blog iets in je los? Je reactie is welkom via info@maudvanderveldt.nl of 06-13616501.