In dit jaargetijde is het zaak om balans te houden. Er bestaat de neiging om of gelaten te zijn of jezelf mee te laten slepen door vurige emoties. In het geval van gelaten zijn voel je je wat somber, vlak, teruggetrokken, angstig en in de war misschien ook. In het geval dat je je laat meeslepen door vurige emoties, uit zich dat vaak in frustraties en boosheid, oordelen. Een kort lontje en confrontaties. In beide gevallen ben je niet jezelf meer.

Het niet jezelf zijn heeft te maken met het identificeren met niet-bewegen of juist teveel-bewegen.

Terwijl als je nu naar de natuur kijkt, is er stilstand én een klein beetje bewegen. Een combinatie dus, het is geen of-of dan wel een om-en-om situatie. Ik leg dat uit. In de fase na kerst begint het licht weer toe te nemen, maar het donker overheerst nog. Ondanks dat we nog in de winter zitten, een schijnbaar doodse tijd, verschijnen er al wel kleine knoppen aan takken en bomen. Het nieuwe groen toont zich een klein beetje. Alleen als je goed kijkt kan je deze kleine veranderingen zien.

Het is precies deze wankele balans, dood én weinig kwetsbaar nieuw leven, die algauw doorslaat naar de een of de andere kant. Terug naar de stilte en inertie van de winter of vooruit vallend naar het tempo en de kracht van de lente. Wij mensen merken dat er een nieuwe beweging op gang komt, maar deze nieuwe beweging leidt nog niet tot een duidelijk zichtbare verandering in de buitenwereld. Je wilt wel uit de startblokken vliegen, maar het kan nog niet omdat de uiterlijke structuren nog niet zodanig zijn. Of je blijft juist in inertie zitten.

Als je goed kijkt zie je dat de natuur zich op een kantelpunt bevindt. Wij mensen dus ook. Want de natuur, dat zijn wij. De lockdown versterkt dit natuurlijke proces nog eens, omdat deze de bewegingsvrijheid steeds meer beperkt. Het gevoel van inertie vergroot waardoor de frustratie, de behoefte aan nieuw leven, aanwakkert.

In plaats van wegzakken in moedeloosheid of de situatie gaan bestrijden is het nuttiger jezelf vragen te stellen. Wat raakt je in de huidige omstandigheden? Waardoor ben je van slag? Welke lelijke waarheid is er in je leven blootgelegd? Waar ben je bewust van geworden de laatste tijd? Waar ben je boos over? Vertaal dit ook naar: wat mis je in je leven? Waar ben je bang voor? Kan je zonder oordeel kijken wat jouw bijdrage in deze situatie is? En kan je verdriet hebben om de pijn en het gemis wat je hierin ervaart?

Door bewust te worden wat je mist in je leven, wordt helder wat je jezelf en de wereld toewenst. Binnen de huidige mogelijkheden, welke kleine stapjes kan jij nu nemen om een toekomst te creëren die jij wilt? Loop hierbij vooral niet te hard van stapel! Het gaat erom de eerste kleine ideeën te laten groeien alvorens echte concrete stappen te zetten. Een ervaren tuinman zorgt voor zijn kleine kwetsbare kiemen. Hij beschermt ze tegen koude en andere dodelijke omstandigheden en heeft vooral geduld. Hij laat de natuur rustig haar werk doen en stuurt bij waar nodig.

Hanteer deze geduldige en beschermende houding in deze fase, bij jouw eigen nieuwe ideeën en ook bij het houden van balans. Laat je van binnen verwarmen door de verandering die je later dit jaar in gang wilt zetten. Schaaf bij, onderzoek, inventariseer, maak een voorzichtig plannetje, doe een stap terug, slaap wat bij, verbeeld, beweeg, rouw, balanceer uit. Vertel in eerste instantie niemand over je nieuwe ideeën of alleen aan een enkeling waarvan je weet dat hij zorgvuldig met kwetsbare zaailingen omgaat. En wacht… wacht op het juiste ogenblik waarop je voelt dat de beweging voorwaarts gaat. Kom dan in beweging.

Heb je moeite om balans te houden op dit moment? Vraag dan een online sessie aan. Samen kijken we dan waar de balans verloren is en hoe die weer hersteld kan worden. Mail of bel me via info@maudvanderveldt.nl of 06-13616501.

Fotocredit: Federico Lancellotti via Unsplash